Ζητιάνο με κατάντησες κι αγάπη δε μου δίνεις
Μ’ έχεις απάνω στη φωτιά
κι όλο με ξεροψήνεις
Μην παίζεις με τον πόνο μου
Άλλο μην με παιδεύεις
Στον άλλον κόσμο θα με πας
λιγάκι και κοντεύεις
Ζητιάνο με κατάντησες, εσύ του έρωτά σου
Με λιώνεις και με τυραννάς
Πως το βαστάει η καρδιά σου;