Σύννεφα πεσμένα, στη θάλασσα
Τσάμπα τόσα βράδια, που χάλασα
Αν έχεις αλλάξει ή αν άλλαξα
Να ρωτάω
Ρούχα πετάμενα, στο πάτωμα
Μάτια πεθαμένα, στο πάπλωμα
Λόγια ενός καμένου, παράφρονα
Να σκορπάω
Έπαθες, και έμαθες
Λέω κάθε βράδυ στον εαυτό μου
Στα ‘λεγα, και μ’ έγραφες
Μου απαντάει κάποιος στο μυαλό μου
Έπαθες, και έμαθες
Λέω στον καθρέφτη μου για σένα
Πάει πια με ξέχασες
Τώρα εσύ με μένα
Υπολογισμένα
Ένα κι ένα κάνουνε κανένα
Νύχτες θυμωμένες, και πρόχειρες
Ίσα να τη βγάλω, απόπειρες
Στην κατηγορία αυτόχειρες
Έχω μείνει
Δεν αντέχω άλλο, γονάτισα
Αν δε σε ξεχάσω, την πάτησα
Μια ψυχή για σένα παράτησα
Ν’ αργοσβήνει
Έπαθες, και έμαθες
Λέω κάθε βράδυ στον εαυτό μου
Στα ‘λεγα, και μ’ έγραφες
Μου απαντάει κάποιος στο μυαλό μου
Έπαθες, και έμαθες
Λέω στον καθρέφτη μου για σένα
Πάει πια με ξέχασες
Τώρα εσύ με μένα
Υπολογισμένα
Ένα κι ένα κάνουνε κανένα