Βάσανα, βάσανα, πίκρες και καημοί
ξέσκισαν αγιάτρευτα τη δόλια μου ψυχή.
Γι’ αυτό τα πίνω και μεθώ
τα βάσανά μου να ξεχνώ.
Βάσανα, βάσανα, πίκρες και καημοί
με κερνάει πάντοτε η άχαρη ζωή.
Μ’ έκαψε, μ’ έκαψε, μ’ έκαψε πολύ
μιας κακούργας γέννα το ψεύτικο φιλί.
Γι’ αυτό το ρίχνω στο πιοτό
απ’ το φιλί της να ξεχνώ.
Μ’ έκαψε, μ’ έκαψε, μ’ έκαψε πολύ
μιας κακούργας γέννα το ψεύτικο φιλί.
Ένιωσα, ένιωσα, ένιωσα ο φτωχός
να ‘μαι στη ζωή μου τόσο μοναχός.
Γι’ αυτό το ρίχνω στο κρασί
που ‘ναι παρέα μου χρυσή.
Βάσανα, βάσανα, βάσανα και καημοί
με κερνάει πάντοτε η άτιμη ζωή.