Το κοινό είναι κενό
Και εν κενώ, κλωνίζεται
Και ως γνωστόν, κενό κοινό
Ποτέ του δεν ανακαινίζεται.
Μια συνείδηση πλύστρα
Βιωμάτων μπουγάδα
Των αισθήσεων ξύστρα
Για μυαλά μαρμελάδα
του κοινού η ορχήστρα
του κενού η Ελλάδα…
Στου κοινού το μέσο νου
Το μενού σερβίρεται
Κι ως γνωστόν, το μενού,
Του νου μενού,
Χορταίνει όποιον διεγείρεται.