Όλοι οι άνθρωποι της νύχτας μοιάζουν,
στο ίδιο όνομα όλοι ακούν.
Φωτιές τα μάτια σου, πώς με τρομάζουν,
με κομματιάζουν και με πονούν.
Της νύχτας άνθρωπος είμαι κι εγώ
κι έχω δικαίωμα να σ’ αγαπώ.
Φτωχή καρδούλα μου, δεν είχες βέτο
για να φωνάξεις “Αχ, δεν μπορώ”.
Στερνό τσιγάρο μου στ’ άδειο πακέτο,
κατάλαβέ το πως σ’ αγαπώ.