Σε ψάχνω στα σκοτάδια
μονάχη μου τα βράδια,
φιλιά, ανάσες, χάδια,
του έρωτα σημάδια.
Επάνω στο κορμί μου
εσένα κουβαλάω,
σε βάφτισα “ζωή μου”
κι ακόμα σ’ αγαπάω.
Να το πιστέψω δεν μπορώ
πως όλα τέλειωσαν εδώ.
Τέσσερις και κάτι,
πως να κλείσω μάτι
στ’ άδειο μου κρεβάτι,
πες μου πως.
Κοίτα, ξημερώνει,
γέμισαν οι δρόμοι
κι είμ’ ακόμα μόνη,
μόνη εδώ.
Φοράω το μπλου τζιν σου,
τη μάρκα σου καπνίζω
και πίνω απ’ το κρασί σου,
τρελάθηκα, νομίζω.
Τα σύρματα κομμένα,
δεν είμαι για κανένα,
γυρνάω στα χαμένα
και θέλω μόνο εσένα.
Να το πιστέψω δεν μπορώ
πως όλα τέλειωσαν εδώ.
Τέσσερις και κάτι,
πως να κλείσω μάτι
στ’ άδειο μου κρεβάτι,
πες μου πως.
Κοίτα, ξημερώνει,
γέμισαν οι δρόμοι
κι είμ’ ακόμα μόνη,
μόνη εδώ.