Να `μαστε στη μέση αυτού του δρόμου,
πιασμένοι χέρι-χέρι.
Σαν άλλης πόλης κάτοικοι,
σαν όντα άλλου πλανήτη.
Να `μαστε στη μέση αυτού του κόσμου,
ζητώντας νέα μέρη.
Σαν εραστές, σαν σύντροφοι,
σαν λίκνισμα απ’ αγέρι.
Κι έρχονται απάνω μας τα πλήθη
και ζητούν καρδιά μου την καρδιά μας,
μερίδιο ζητούν απ’τα φιλιά μας,
τους φόρους της ζωής και του έρωτά μας.
Ζητάνε δανεικά απ’τα παιδιά μας.
Να `μαστε στη μέση αυτού του όχλου,
δεμένοι χέρι-χέρι.
Σαν από πάντα ανίκανοι,
μα τόσο διψασμένοι.