Εσέ ζητούν τα μάτια μου,
εσένα κι η καρδιά μου,
μικρή μου Πριγκηπιώτισσα,
γλυκιά Πολίτισσά μου,
γλυκιά Πολίτισσά μου.
Δίχως εσένα πώς μπορώ, πες μου χανούμι μου γλυκό,
που μ’ αφησες μονάχο, χανουμάκι μου,
δίχως εσένα πώς μπορώ πες μου χαμούνι μου γλυκό
και τον καημό σου να `χω, αχ, μικράκι μου.
Πώς να ξεχάσω, φως μου, τα χαϊδάκια σου,
τα δυο σου μαύρα μάτια, τα φρυδάκια σου,
έλα Πολίτισσά μου, αχ, κι αρρώστησα,
τον πόνο μου να γιάνεις, Πριγκηπιώτισσα.