Ποιος έχει δάκρυα να μου δώσει
για να τα κάνω ποταμό
κι όταν το κύμα του φουντώσει
να ρίξω μέσα τον καημό
Ποιος έχει πέτρα να καθίσω
ποιος έχει βράχο να σταθώ
ένα δρομάκι ν’ αντικρίσω
και μια ψυχή να θυμηθώ
Αγάπη που ’γινες φτερό
και σκέπασες τους ουρανούς μου
σε σένα πάντα τρέχει ο νους μου
μα να σε φτάσω δεν μπορώ.