Πίσω από τις καλαμιές
ήρθες στον ύπνο μου εχτές
και με φιλούσες στα μαλλιά
και ξαναζούσα τα παλιά.
Να ’ταν ο πόνος μια ματιά
το δάκρυ μια σταλαματιά
να ’ταν φτερό ο χωρισμός
να τονε πάρει ο ποταμός.
Θα ’ταν αλήθεια κι οι στιγμές
πίσω από τις καλαμιές.
Πίσω από τις καλαμιές
σ’ άνοιξα χέρια κι αγκαλιές,
κι ήσουν δικός μου ως το πρωί
αλλά με ξύπνησε η ζωή.