Τα θλιμμένα σου μάτια φοβούνται πολύ
και τα χείλη σου τρέμουν σε κάθε φιλί
Λες κι η πίκρα έχει μείνει εδώ από καιρό
πίστεψέ με πως έχω περάσει από δω
Πάμε ψυχή μου
Δώσ’ τα ψυχή μου
Όλοι έχουμε μάθει
μ’ ένα αγκάθι
να ζούμε κρυμμένο βαθιά
Πάμε καρδιά μου
είσαι η γιατρειά μου
όλα στα δίνω
και τι θ’ απογίνω
δε μ’ αφορά
Φέρνει πάντα βροχή το πρωί ο ουρανός
μόλις λίγο ξεχνάμε πως μοιάζει το φως
Έλα αγάπη μου τίποτα μη μου ορκιστείς
και πού ξέρεις
μπορεί να διαφέρουμε εμείς