Της Σφίγγας το κεντρί πονάει πολύ
Σφραγίζει διαβατήριο για σκοτεινό κατώφλι
Προφήτες πλάνοι μας μιλάνε γι’ απειλή
Και σέρνονται ξοπίσω τους ανήσυχοι οι όχλοι
Ποιος σ’ έμαθε να γεύεσαι ερημιές
Να ξεδιψάς με το ποτό που κρύβουνε οι κάκτοι
Όλα τα μπάρκα σου σε πλήρωσαν ρωγμές
Μα εσύ τον κήπο σου ποτέ δεν όρισες με φράχτη
Ποιος σ’ ύφανε με ίνες πορφυρές
Στου φεγγαριού τη χάση να εκπέμπεις πύρινη αύρα
Πάντα ζωγράφιζες τις θάλασσες βαθιές
Και στη σκακιέρα διάλεγες να παίξεις με τα μαύρα