Σας άξιζε ν’ αγαπηθείτε, κύριε Καλομοίρη.
Όσοι επιπόλαια κρίνουνε σας λένε κακομοίρη
μα εγώ βαθιά στα μάτια σας, στο κουρασμένο στόμα
βλέπω το γέλιο ενός παιδιού να παιχνιδίζει ακόμα.
Ένα τανγκό πως λαχταρώ μαζί σας να χορέψω
στη μέση εδώ της λαϊκής τη μέρα σας να φέξω.
Ένα τανγκό ερωτικό που την καρδιά ταράζει
καθώς το χέρι σας δειλά τη μέση μου αγκαλιάζει.
Σας άξιζε ν’ αγαπηθείτε, κύριε Καλομοίρη
σαν το παλιό αυτοκίνητο σας έχουν αποσύρει
μα εγώ που ακούω τη σιωπή και το παράπονό σας
θέλω εξάπαντος να μπω απόψε στ’ όνειρό σας.
Ένα τανγκό πως λαχταρώ μαζί σας να χορέψω
να βρω στο χρόνο μια ρωγμή και να σας ταξιδέψω
μ’ ένα τανγκό ερωτικό πάνω απ’ το Θησείο
των δρόμων το κυνηγητό, της λαϊκής το κρύο.