Το πρόσωπό σου μια σελήνη
μες στην οθόνη τ’ ουρανού
και στων ματιών σου τη γαλήνη
η φωτιά του δειλινού.
Λύσε κι απόψε τα μαλλιά σου
να έρθει η νύχτα πιο νωρίς
να με σκεπάσει η αγκαλιά σου
και να μη με βρει κανείς.
Μυστικά έλα μια νύχτα
μυστικά ως το πρωί
απ’ τα όνειρα να κλέψουμε ζωή.
Το πρόσωπό σου μια σελήνη
που ταξιδεύει στη σιωπή
σαν λέξη άγνωστη κι εκείνη
που κανείς δεν έχει πει.
Μοιάζει ο δρόμος που ‘χω πάρει
για του κορμιού σου τις ακτές
σαν μια εξέδρα στο φεγγάρι
με τ’ αστέρια θεατές.
Μυστικά έλα μια νύχτα
μυστικά ως το πρωί
απ’ τα όνειρα να κλέψουμε ζωή.