Μου λένε τι σου ζήλεψα, αγάπη μου γλυκιά,
και τρέχω από πίσω σου μ’ ανάστατη καρδιά,
μ’ αν σχίζαν την καρδούλα μου, θα βλέπαν τι αγαπάω
και με τα μάτια μου κλειστά γιατί σ’ ακολουθάω.
Στο κάτω κάτω της γραφής εσένα εγώ γουστάρω
και δεν ρωτώ κανένανε ποιον άνθρωπο θα πάρω.
Δεν ξέρουνε τις χάρες σου, αγάπη μου χρυσή,
πως μ’ αγκαλιάζεις, με μεθάς σαν το γλυκό κρασί,
μα κι αν σε κατακρίνουνε, αυτό μη σε πειράζει,
ότι κι αν πουν, αγάπη μου, εμένα δε με νοιάζει.
Στο κάτω κάτω της γραφής εσένα εγώ γουστάρω
και δεν ρωτώ κανένανε ποιον άνθρωπο θα πάρω.
Μου λένε τι σου ζήλεψα και τόσο σ’ αγαπώ,
μα δε θα το γκρεμίσουνε ότι χτίσαμε κι οι δυο,
εγώ ξεχνώ τις πίκρες μου σαν μπω στην αγκαλιά σου
και παίρνω το κουράγιο μου απ’ τα γλυκά φιλιά σου.
Στο κάτω κάτω της γραφής εσένα εγώ γουστάρω
και δεν ρωτώ κανένανε ποιον άνθρωπο θα πάρω.