Να μη σε δουν τα μάτια μου
ούτε να σ’ αντικρίσω,
ούτε για μένα να ρωτάς
όπως κι αν καταντήσω.
Με γέρασες, με γέρασες
ψυχή καταραμένη.
Κατάντησα στα χέρια σου
μια ζωντανή θαμμένη.
Στην κουρασμένη μου καρδιά
μπήκες φωτιά ν’ ανάψεις,
βρήκες κορμί να τυραννάς
και σπίτι να ρημάξεις.
Με γέρασες, με γέρασες
ψυχή καταραμένη.
Κατάντησα στα χέρια σου
μια ζωντανή θαμμένη.
Για μένα ήσουν στην ζωή
καταραμένη μπόρα,
μου ‘φερες την καταστροφή
και ποιος με σώνει τώρα.
Με γέρασες, με γέρασες
ψυχή καταραμένη.
Κατάντησα στα χέρια σου
μια ζωντανή θαμμένη.