Μάθημα δεν έχει η πρώτη
στην πλατεία τα παιδιά
το παράπονο του Φώτη
περιμένει στη γωνιά…καρδιά μου
Πιγκουίνοι και παλιάτσοι
χίλια ξωτικά πουλιά
μπάρμπα, μπάρμπα σου `δωκα ένα φράγκο
δώ’ μ’ κι εμένα μπάρμπα, μη μου κλέβεις τα μισά…
Ένα σακάκι, Κυριακή, μια γόβα, ένα σκαρπίνι
κι ένα μπακούρι στο “λ’ αμούρ” που τον καφέ του πίνει
Ένα μπαλόνι, Κυριακή, στην έρημο της Σίβα
σαν έργο με τον Κακαβά και τη Χριστίνα Σίλβα
Που να’ μπάρμπα τα αραπάκια, πού ’ναι ο Κόκκινος στρατός
που `ναι τα πατριωτάκια, πού `ναι ο Εγγλέζος ο φρουρός;
Χρόνια φεύγουν, χρόνια πάνε
χρόνια που γεννάνε τούτο το τελάλημα
Χρόνια σαν μαλλί παστέλι, στα μισά εντέλει γίνεται το διάλειμμα.