Πώς περάσανε τα χρόνια
σαν πουλιά, σαν χελιδόνια
Τώρα κάθομαι και κλαίω
το παράπονό μου λέω
Κάτω στα Πετράλωνα
νύχτα με φεγγάρι
άνοιξα την πόρτα μου
σ’ ένα παλικάρι
Κάτω στα Πετράλωνα
μ’ άφησε κι εχάθη
κι από το τριαντάφυλλο
μου `μεινε τ’ αγκάθι
Πώς περάσανε τα νιάτα
και δε φαίνεσαι στη στράτα
Άλλους βλέπω στο σεργιάνι
και παράπονο με πιάνει
Κάτω στα Πετράλωνα
νύχτα με φεγγάρι
άνοιξα την πόρτα μου
σ’ ένα παλικάρι
Κάτω στα Πετράλωνα
μ’ άφησε κι εχάθη
κι από το τριαντάφυλλο
μου `μεινε τ’ αγκάθι