Κάτι απ’ το χθες που έχει πεθάνει
κρύβει η νύχτα αυτή, η νύχτα που φτάνει
καθώς γυρίζω το κλειδί.
Κάτι που ακόμα με κρατάει
σαν φυλαχτό σφιχτά, στον ύπνο της πλάι
μετρώ απ`την αρχή ξανά.
Τοπία ανθισμένα
που αντανακλούν το φως
με όλα σ’ αυτή παραδομένα
Θεέ μου, πως νιώθω ζωντανός!
Κάτι απ’ το χθες που επιστρέφει
μια γλυκιά πνοή, σαν άστρο που πέφτει
μέσα σε νύχτα σιωπηλή.
Νόμιζα πια πως ήταν στάχτη
όμως μια φωνή μου λέει πως υπάρχει
και μυστικά με οδηγεί.