Κι αν έκανα προσπάθειες μαζί σου
χαμένος χρόνος ήταν εξ αρχής
Γι’ αυτό κι όπως έστρωσες, κοιμήσου
Και όταν θα ξυπνήσεις θα μου πεις
Το ένα λάθος έφερνε το άλλο
Εσύ δεν σταματούσες πουθενά
Το λάθος, το δικό μου το μεγάλο
που άντεξα και τόσο τελικά
Και κάτι ακόμη
μην μπεις στον κόπο
να μου πεις ποτέ συγγνώμη
ούτε αυτή, ούτε κανείς δεν διορθώνει
και πόσο λίγη αποδείχτηκες πως ήσουν
Και κάτι ακόμη
όταν θα πω για μένα κάτι πως τελειώνει
Ούτε ο Θεος δεν μου αλλάζει πλέον γνώμη
Φύγε και μην σε ξαναδώ, εξαφανίσου από δω
Κι αν έκανα υπομονή κοντά σου
Κι αν έριξα νερό μες το κρασί
Μονά. ζυγά τα ήθελες δικά σου
Δεν μ’ άφησες καμιά επιλογή
Το δρόμο μου θα βρω, μην με φοβάσαι
Να δούμε τι θα κάνεις τώρα εσύ
Ήταν απλά τιμή σου να θυμάσαι
που γέμισα την άδεια σου ζωή
Και κάτι ακόμη
μην μπεις στον κόπο
να μου πεις ποτέ συγγνώμη
ούτε αυτή, ούτε κανείς δεν διορθώνει
και πόσο λίγη αποδείχτηκες πως ήσουν
Και κάτι ακόμη
όταν θα πω για μένα κάτι πως τελειώνει
Ούτε ο Θεος δεν μου αλλάζει πλέον γνώμη
Φύγε και μην σε ξαναδώ, εξαφανίσου από δω