Παράξενη που είναι αυτή η σιωπή
τα δάκρυα πλημμύρισαν τη γη
χαμένη αγκαλιά
χαμένα τα φιλιά
χαμένα και τα όνειρά μας πια
χαμένη αγκαλιά
χαμένα τα φιλιά
χαμένα και τα όνειρά μας πια
Τώρα που πια δε μ’ αγαπάς
τώρα που θες αλλού να πας
που όλα τελειώσανε για μας
κι αφού σε χάνω
δώσε μου δυο γλυκά φιλιά
την τελευταία σου αγκαλιά
και με τη γλύκα των χειλιών σου
ας πεθάνω
Τα σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά
στα μάτια η βροχή κι η λησμονιά
χαμένη αγκαλιά
χαμένα τα φιλιά
χαμένα και τα όνειρά μας πια
χαμένη αγκαλιά
χαμένα τα φιλιά
χαμένα και τα όνειρά μας πια
Τώρα που πια δε μ’ αγαπάς
τώρα που θες αλλού να πας
που όλα τελειώσανε για μας
κι αφού σε χάνω
δώσε μου δυο γλυκά φιλιά
την τελευταία σου αγκαλιά
και με τη γλύκα των χειλιών σου
ας πεθάνω