Δεν ήμουν εγώ π’ αγάπησες
ήτανε η σκιά μου
και τη σκιά μου αγκάλιαζες
σαν ήσουνα κοντά μου,
και τη σκιά μου αγκάλιαζες
σαν ήσουνα κοντά μου.
Δεν ήμουν εγώ π’ αγάπησες
ήτανε εικόνα άδεια
μ’ αυτήν περνούσες αγκαλιά
τα πιο γλυκά μας βράδια,
μ’ αυτήν περνούσες αγκαλιά
τα πιο γλυκά μας βράδια.
Δεν ήμουν εγώ π’ αγάπησες
ήτανε κάποιος ξένος
μες στο σκοτάδι ήταν τυφλός
έρωτας γελασμένος,
μες στο σκοτάδι ήταν τυφλός
έρωτας γελασμένος.