Σαν τελειώνουν τα φιλιά
σαν με πνίγει η ερημιά
άθελα μου μπαίνουν κάτι σκέψεις.
Όπως ήρθες ξαφνικά
κάποτε απ’ το πουθενά
έτσι ξαφνικά θα επιστρέψεις.
Εγώ δε θέλω τα φιλιά
να `ναι σαν επισκέπτες
που ‘ρχονται από μοναξιά
κι έναν πόθο μοναχά
σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Που ‘ρχονται από μοναξιά
κι έναν πόθο μοναχά
σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Όταν ψάχνεις για να βρεις
σχέδια για αύριο της στιγμής
που μου λες χωρίς να στο ζητάω.
Εγώ κλείνω την καρδιά
σου χαμογελάω γλυκά
μέσα μου όμως σ’ αποχαιρετάω.