Απ’ τα περιβόλια του Βατούμ
στις λαϊκές του αλαλούμ
με διαλεκτή πραμάτεια
Λευκά σεντόνια κι εμπριμέ
να σου σκεπάσω στεναγμέ
τα μαύρα σκούρα μάτια
Σε κουταλάκια ξύλινα
και σε πιατάκια πήλινα
φιλιά ζωγραφισμένα
Κι αυτοί που τα ζωγράφισαν
το “αχ” κρυμμένο τ’ άφησαν
να `ρθει να βρει και μένα
Φτηνά μετάξια και λινά
με κεντημένα δειλινά
κι αρχαία παραμύθια
Σαπούνια αρωματικά
και του κορμιού τα γιατρικά
του χρόνου τα ψιμύθια
Σε κουταλάκια ξύλινα
και σε πιατάκια πήλινα
φιλιά ζωγραφισμένα
Κι αυτοί που τα ζωγράφισαν
το “αχ” κρυμμένο τ’ άφησαν
να `ρθει να βρει και μένα
Στης λύρας τα τσακίσματα
στου Ευξείνου τ’ άγρια κύματα
ψυχή μου φτερουγίζεις
Ποιος ουρανός σε ξέχασε
και ποια πατρίδα σ’ έχασε
σε ποιον καημό γυρίζεις
Σε κουταλάκια ξύλινα
και σε πιατάκια πήλινα
φιλιά ζωγραφισμένα
Κι αυτοί που τα ζωγράφισαν
το “αχ” κρυμμένο τ’ άφησαν
να `ρθει να βρει και μένα