Στη γειτονιά σου έρχομαι
και σαν παιδάκι ντρέπομαι
κι εσύ με βλέπεις και γελάς
με βελονάκι με κεντάς
Έχεις την πόρτα σου κλειστή
κι εγώ κομμένος σαν κλωστή
στρώνω κρεβάτι μοναχός
και με λυπάται κι ο Θεός
Στο σπίτι σου με κάλεσες
κι αμέσως το μετάνιωσες
πες μου γιατί φοβήθηκες
και σαν φεγγάρι κρύφτηκες
Έχεις την πόρτα σου κλειστή
κι εγώ κομμένος σαν κλωστή
στρώνω κρεβάτι μοναχός
και με λυπάται κι ο Θεός