Πάρε σου είπα τα φτερά μου
για να πετάξεις αψηλά
κι είπες μ’ αρέσει εδώ χάμου
κάλλιο τα λίγα και καλά
Ξόδεψα την καρδιά μου όλη
για να σε ντύσω αστραπή
κι αντί για να φωτάς την πόλη
είπες ο κόσμος τι θα πει
Τώρα θα κλαις σε άδειο σπίτι
και θα σε λιώνει ο πυρετός
δε φταίω που ‘μεινες σπουργίτι
δε φταις που ήμουνα αητός