Ξύπνησε ο κόσμος φως μου
Ρόδισε η αυγή
Είδα το χάρο μπρος μου
Έφυγα αμέσως από `κει
Ρίγος κι ανατριχίλα
Κύλησα πιο αργά
Φεύγει αργά η μαυρίλα
Οι δρόμοι μας φωτίζονται ξανά
Νέα πρόσωπα γυρνούν πολύχρωμα
Ζεστές ανάσες, μάτια που κοιτάζουν καθαρά
Ηχούν κιθάρες κρόταλα χτυπούν για μένα
Εγώ θα πάω μ’ αυτούς που `χουν καρδιά
Νεράντζι μου φλογισμένο
Όταν σ’ ορέχτηκα
Απ’ τα βουνά ερχόμουν
Την πίκρα σου τη γεύτηκα
Πέρασαν χρόνια χίλια
Μας πήγε αλλού η ζωή
άρωμα από βανίλια
Παίρνω βαθιά αναπνοή