Ίδιες κυλάν οι μέρες, δίδυμες αδερφές
και συ αγκαλιασμένος με τις ενοχές
Ο πόνος κι η μοναξιά να σ’ αγγίζει
και συ εργένης, εργένης στου Γκύζη
και συ εργένης, εργένης στου Γκύζη
Ίδιες κυλάν οι μέρες, βήμα σημειωτόν
και συ προσμένεις γράμμα απ’ το παρελθόν
Ο πόνος κι η μοναξιά να σ’ αγγίζει
και συ εργένης, εργένης στου Γκύζη
και συ εργένης, εργένης στου Γκύζη