Ο κήπος ήτανε μοκέτα
στου πέμπτου ορόφου το δυάρι, χειμώνας
και φύσαγε ένας άνεμος να πάρει
σεντόνια, μαξιλάρια και πακέτα χειμώνας
Στου πέμπτου ορόφου τον παράλληλο
το έργο που θα δείτε ειν’ ακατάλληλο
κι απόψε
Η γάτα αποκοιμήθηκε κουλουριασμένη
στη σιωπή της γυρνάω
ξυπόλητη πηγαίνω στο κρεβάτι
αθόρυβη ζωή κι οφθαλμαπάτη
περνάω