Ζούσα μονάχος, δίχως αγκαλιά
σαν έρμος βράχος στην ακρογιαλιά
όλα για μένα ήτανε σιωπή
κι ήρθες εσύ, ήρθες εσύ …
Ο ταχυδρόμος ήρθε απ’ τα παλιά
γέμισ’ ο δρόμος άστρα και πουλιά
μες στη καρδιά μου τώρα μια γιορτή
ήρθες εσύ, ήρθες εσύ …
Συγχώρα με, σε λάτρεψα
και τίποτα δε ρώτησα, σε πίστεψα
τι σου ‘κανα και μου ‘φυγες
Πάλι μονάχος δίχως αγκαλιά
σαν έρμος βράχος στην ακρογιαλιά
όλα βουλιάζουν πάλι στη σιωπή
φεύγεις εσύ, φεύγεις εσύ …
Συγχώρα με, σε λάτρεψα
και τίποτα δε ρώτησα, σε πίστεψα
τι σου ‘κανα και μου ‘φυγες
Τι σου ‘κανα και μου ‘φυγες
Συγχώρα με, σε λάτρεψα
και τίποτα δε ρώτησα, σε πίστεψα
τι σου `κανα και μου `φυγες