Μέρα μαζεύω τους καημούς
και νύχτα τους μετράω
κι απ’ τους πολλούς συλλογισμούς
σβήνω, λιγοθυμάω.
Αν είχα αητού φτερά
στη γη δεν θα πατούσα,
θα ‘φτιαχνα μια φωλιά κρυφή
στην αψηλότερη κορφή,
να μη με φτάνουν οι καημοί
κι εκεί μόνο θα ζούσα.
Αν είχα αητού φτερά