Θ’ ανεβώ, θ’ ανεβώ ως τον Όλυμπο επάνω
να σε δω, να σε δω ψεύτη κόσμε από ‘κει πάνω.
Να τη η Αθήνα να τη, μοιάζει από ψηλά
μολυβιά στο χάρτη, μυρμηγκοφωλιά.
Κι εσύ, κι εσύ που με κέρασες τον πόνο
θα ‘σαι μια, θα ‘σαι μια, θα ‘σαι μια κηλίδα μόνο. (x2)
Θ’ ανεβώ, θ’ ανεβώ ως τον Όλυμπο επάνω
να σε δω, να σε δω ψεύτη κόσμε από ‘κει πάνω.
Θα ‘ναι η γη, θα ‘ναι η γη του Αρχάγγελου το τόπι
που γι’ αυτή, που γι ‘αυτή κομματιάστηκαν οι ανθρώποι.
Βότσαλα της άμμου, κούκλοι από χαρτί
οι τρανοί του κόσμου και οι δυνατοί.
Κι εσύ, κι εσύ που με κέρασες τον πόνο
θα ‘σαι μια, θα ‘σαι μια, θα ‘σαι μια κηλίδα μόνο. (x2)