Με είπες αφιλότιμη, σ’ όλη την κοινωνία,
να με δικάσεις δεν μπορείς χωρίς απολογία.
Πως είχες την απαίτηση να είσαι νοικοκύρης,
γυρνώντας τα χαράματα πιωμένος και μπατίρης;
Θυμάσαι που σου τα ‘λεγα, όταν σε αγαπούσα
πως πρέπει να ‘σαι φρόνιμος και σε παρακαλούσα;
Μου απαντούσες τίποτα πως δεν καταλαβαίνεις
και ένεκα πολλά βαρύς λόγια πολλά δε θέλεις.
Με είπες αφιλότιμη κι εγώ χωρίς κακία
σου απαντάω, κύριε, εσ’ είσαι η αιτία.