Μάτια μου κρυστάλλινα παλάτια
παράθυρα αντικρύ στον ουρανό
Μόνος σαν αγύρευτη πραμάτεια
χρόνια για χατήρι σας θρηνώ
Μια ματιά κι ένα μαχαίρι
με καρφώσανε
και οι φίλοι ένα χέρι
δε μου δώσανε
Μάτια σκαλισμένα στο φεγγάρι
σα δυο σταξιές χρυσό γαλαζωπό
ρίχ’ τε μου για κάντε μου τη χάρη
μια ματιά ακόμα κι ας κοπώ