Προδομένος εγώ, προδομένη κι εσύ
για μια νέα ζωή ξαναβάλαμε πλώρη,
μα ο κόσμος κακός την αγάπη μισεί
και με λόγια πικρά μας πληγώνουνε όλοι.
Κόντρα η ζωή για μας τους δύο
τ’ όνειρό μας αραγμένο πλοίο,
βάστα όμως λίγο την καρδιά,
κάποτε θ’ ανοίξουμε πανιά,
βάστα όμως λίγο την καρδιά,
κάποτε θ’ ανοίξουμε πανιά.
Προδομένος εγώ, προδομένη κι εσύ
δεν ζητάμε πολλά στην καινούργια ζωή μας,
μια σταγόνα χαρά, μια σταγόνα στοργή
και να πάψουνε πια ν’ ασχολούνται μαζί μας.
Κόντρα η ζωή για μας τους δύο
τ’ όνειρό μας αραγμένο πλοίο,
βάστα όμως λίγο την καρδιά,
κάποτε θ’ ανοίξουμε πανιά,
βάστα όμως λίγο την καρδιά,
κάποτε θ’ ανοίξουμε πανιά.