Στ’ άλλα χέρια που θα πας
χειμώνα καλοκαίρι
το στέναγμό μου να κρατάς
κακό για να μη σ’ έβρει
Κι αν τύχει και μου πικραθείς
κι από τις άλλες προδωθείς
στο σπίτι μας χωρίς ντροπή
να `ρθεις
Στηριγμά μου τελευταίο
τελευταίο μου σκαλί πικρό
όσο θα `χω δάκρυ θα κλαίω
κι όσο κλαίω θα σε συγχωρώ
Στο πλήθος που θα περπατάς
μπορεί να με ξεχάσεις
μα τους καημούς μου να σκορπάς
το δρόμο να μη χάσεις
Κι αν τύχει και μου πικραθείς
κι από τις άλλες προδωθείς
στο σπίτι μας χωρίς ντροπή
να `ρθεις
Στηριγμά μου τελευταίο
τελευταίο μου σκαλί πικρό
όσο θα `χω δάκρυ θα κλαίω
κι όσο κλαίω θα σε συγχωρώ