Στο ρίζωμα του χαρακιού
κάν’ ασκιανό να κάτσω
να θέσω ν’ αποκοιμηθώ
τσ’ αγάπης να ξεχάσω
Σ’ αγάπησα μα ότι ‘παθα
καλά καλά μου βγαίνει
κατέχω το πως η πληγή
τσ’ αγάπης πως δε γένει
Στο ρίζωμα του χαρακιού
κάν’ ασκιανό να κάτσω
να θέσω ν’ αποκοιμηθώ
τσ’ αγάπης να ξεχάσω
Σ’ αγάπησα μα ότι ‘παθα
καλά καλά μου βγαίνει
κατέχω το πως η πληγή
τσ’ αγάπης πως δε γένει