Γεια σου Μήτσο Σαλονικιέ!
Από τα γλυκά σου μάτια βρέχει αθάνατο νερό
και σου γύρεψα κονάτι και δε μου ‘δωσες να πιω
σάλα, σάλα, σάλα, σάλα, το μαντίλι σου
να φιλήσω την ελιά σου και τα χείλη σου
Ωπ! Ωπ! Ωπ! Ωπ!
Αβνταντάγκιν! Ωπ!
μαύρα μάτια έχεις φως μου, μαύρα ‘ναι σαν την ελιά
κι όποιος τα γλυκοφιλήσει Χάρο δεν φοβάται πια
σάλα, σάλα, μες στη σάλα τα μιλήσαμε
να σε πάρω, να με πάρεις συμφωνήσαμε