Αγάπη μου ‘γινες βραχνάς μεγάλος
κι όπου κι αν πάω με κυνηγάς
και στη δουλειά μου με βασανίζεις
μα κι από τον ύπνο μου αχ με ξυπνάς.
Αγάπη μου ‘γινες φωτιά και λάβρα
και αν γελάω κρυφά με καις,
μου καις τα στήθια μου καις τα σπλάχνα
ενώ με χάιδευες άλλες φορές.
Αγάπη μου ‘γινες κρυφό μαράζι
και σα σκουλήκι με σιγοτρώς,
πού είναι τα βράδια τα αγαπημένα
που ήσουν πλάι μου πιστός γιατρός.