Βγήκα μες τον δρόμο χαράματα
Είπα δεν θα βάλω τα κλάματα
Κρατάω το τιμόνι θα αντέξω λίγο ακόμη
Κάποτε θα νιώσεις πως ένιωσα
Όλα αυτά που είχα και έδωσα
Και αυτή η βροχή που πέφτει
Το πρόσωπο σου έχει
Δε με σταμάτησες, να φύγω μ’ άφησες
Δε με σταμάτησες, έριξες στο πάτωμα το βλέμμα
Πες μου πως δείλιασες, ούτε που μίλησες
Ας ήταν να ‘λεγες μείνε εδώ
Κι ας ήταν ένα ψέμα
Το πιο μεγάλο ψέμα, ας το ‘λεγες σε μένα
Πήρα βιαστικά μια απόφαση
Τον εγωισμό σου για πρόφαση
Να μη γυρίσω πίσω, τηλέφωνα να σβήσω
Κάποτε θα νιώσεις πως ένιωσα
Όλα αυτά που είχα και έδωσα
Και αυτή η βροχή που πέφτει
Το πρόσωπο σου έχει