Γυρεύω την ανάσα σου
σε όποιο λουλούδι ανθίζει
γιατί του αέρα το άγγιγμα
έχει και με δροσίζει.
Είσαι παράξενη βροχή
με κόκκινες σταγόνες
που πέφτεις και στο στήθος μου
ανθίζουν ανεμώνες.
Σφιχτά κρατώ της λύπης μου
το παγωμένο χέρι
μου λείπει η ανάσα σου
και ποιος θα μου τη φέρει.
Είσαι παράξενη βροχή
με κόκκινες σταγόνες
που πέφτεις και στο στήθος μου
ανθίζουν ανεμώνες.