Πρέπει να μάθω να περιμένω
να λύνω κόμπους να μη σε δένω
Πάω να σε πιάσω γίνεσαι αέρας
μια καληνύχτα στο φως της μέρας
πρέπει να μάθω να δίνω χρόνο
να μένω απ’έξω να βλέπω μόνο
Ξέρω πώς είναι να σε θυμάμαι
θέλεις να γίνεις ό,τι φοβάμαι
Θα ’σαι πάντα κύκλος που δεν έκλεισε
στο παιχνίδι αυτό κανείς δεν κέρδισε
κι όσο μου ζητάς να σταματήσουμε
ψάχνω εγώ τους τρόπους για ν’αρχίσουμε
τίποτα για μας τους δυο δεν τέλειωσε
θα ’σαι πάντα κύκλος…
Πρέπει να μάθω να περιμένω
τις αποστάσεις μόνη μικραίνω
Απ’ όσες λέξεις θα μετανιώσω
μόνο το αντίο πονάει τόσο
Θα ’σαι πάντα κύκλος που δεν έκλεισε
στο παιχνίδι αυτό κανείς δεν κέρδισε
κι όσο μου ζητάς να σταματήσουμε
ψάχνω εγώ τους τρόπους για ν’αρχίσουμε
τίποτα για μας τους δυο δεν τέλειωσε
θα ’σαι πάντα κύκλος…που δεν έκλεισε