Απόψε μοιάζει ο ουρανός γαλάζια ξένη φυλακή
μικρό ταξίδι ο προορισμός που σε κανέναν δεν αρκεί
αρχή και τέλος, αρχή και τέλος η σιωπή
Από πανύψηλο μπετόν κι από παράθυρα κλειστά
φτιάχνει παγίδες το παρόν και καταστρέφει το μετά
ο χρόνος δέντρο, ο χρόνος δέντρο στη φωτιά
Μα εγώ είμ’ εδώ και σ’ αγαπώ
χωρίς να ξέρω το γιατί
λίγο το φως μες στην καρδιά
μ’ αυτό το λίγο μου αρκεί
να έχω ένα λόγο για να πω
όταν γυρίσεις να σε δω
το σ’ αγαπώ, όπως κανείς,
όπως κανείς δε στο ‘χει πει
όπως κανείς δε στο ‘χει πει
Σεντόνι μαύρο και σατέν είναι της νύχτας η αγκαλιά
τα χείλη σμίγοντας θα βρουν αγκάθια πάνω στα φιλιά
μικρό το μέλλον, μικρό το μέλλον, μια γουλιά
Μα εγώ είμ’ εδώ και σ’ αγαπώ
χωρίς να ξέρω το γιατί
λίγο το φως μες στην καρδιά
μ’ αυτό το λίγο μου αρκεί
να έχω ένα λόγο για να πω
όταν γυρίσεις να σε δω
το σ’ αγαπώ, όπως κανείς,
όπως κανείς δε στο ‘χει πει
όπως κανείς δε στο ‘χει πει