Ποιος είσαι εσύ που με κοιτάς
νιώθω πως σ’ αγαπάω
όχι σαν να το διάλεξα
μα σαν να στο χρωστάω
Παιδί ήμουνα και γνώριζα
υπήρχες στην καρδιά μου
σαν ίσκιος σε ξεχώριζα
τη νύχτα στα όνειρά μου
γιατί άργησες τα μάτια σου
τα μάτια μου ρωτάνε
μα γιατί σε περίμενα
τ’ ακούω να απαντάνε
Ποιος είσαι εσύ που με κοιτάς
νιώθω πως σ’ αγαπάω
όχι σαν να το διάλεξα
μα σαν να στο χρωστάω
Παιδί ήμουνα κι ένιωθα
έλειπε πάντα κάτι
σαν ήλιος που χαμήλωνε σε άδειο μονοπάτι
ποιος είσαι εσύ που με κοιτάς
μέσα από την ψυχή μου
σε ποια στροφή η μοίρα σου
έπεσε στη δική μου
Ποιος είσαι εσύ που με κοιτάς
νιώθω πως σ’ αγαπάω
όχι σαν να το διάλεξα
μα σαν να στο χρωστάω