Θεός μου φαίνεται στ’ αλήθεια εμένα
εκείνος ο άντρας που κάθεται αντίκρυ σου
κι από κοντά τη γλύκα της φωνής σου απολαμβάνει.
Και το γέλιο σου αχ! που ξελογιάζει
και που λιώνει στο στήθος την καρδιά μου.
Σου τ’ ορκίζομαι γιατί μόλις που πάω να σε κοιτάξω
νιώθω ξάφνου να μου κόβεται η μιλιά μου.