Πόσα καλοκαίρια και πόσο ουρανό
κρατήσανε τα μάτια σου και φύλαξε η καρδιά σου;
Οι πόλεις του καλοκαιριού χάνονται μες στο φως,
στης μνήμης την ομίχλη γλιστράνε μακριά σου.
Τοπία αγαπημένα έξω περνάνε,
λιοπύρι του καλοκαιριού στο τζάμι.
Τα φώτα ανάβουν, ξανά αρχίζει η συναυλία,
σε παρασέρνει μακριά πολύχρωμο ποτάμι.
Άγνωστα δωμάτια, ύπνος με το ζόρι,
σύντομες αγάπες που δε θυμάμαι πια.
Δίπλα στο κομοδίνο χαρτιά και σκόρπιοι στίχοι,
αγέννητα τραγούδια, τηλέφωνα χωρίς ονόματα.
Πόσες χιλιάδες πρόσωπα και μάτια αγαπημένα
μέσα σε τούτο το τραγούδι αχ να μπορούσα να τα κλείσω.
Αχ πόσα βράδια μαγικά, πόσα ποτάμια αγάπης,
δε φτάνουν χίλια ευχαριστώ για να τα δώσω πίσω.
Ορεστιάδα, Καστοριά, Κοζάνη
Κιλκίς, Αλεξανδρούπολη, Χανιά
Ηράκλειο, Πάτρα, Γιάννενα, Καβάλα, Γιαννιτσά
Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Αθήνα, Λευκωσία
Νυχτώνει στην Αθήνα, χειμώνιασε ο καιρός,
οι πόλεις του καλοκαιριού γυρίζουν στο μυαλό μου.
Πόλεις νυχτωμένες στο τζάμι έξω περνούν,
της εθνικής η ερημιά βουίζει στο όνειρό μου.