Ζω στο 19 σε τυχαία γωνιά,
γύρω μου έχει τράπεζες, φαστφουντάδικα, μπαρ, σχολικά,
στο δωμάτιο κλειστός κι είμαι ακόμα πιστός
στην ιδέα πως μπορώ σ’ αυτό που θέλω αμέσως να βγω,
και περπατώ και περπατώ, πάντοτε περπατώ…
Δίπλα σε φορτηγά περπατάω ξυστά,
σε βιτρίνες και σε φώτα που όλη νύχτα θα είναι ανοιχτά,
όμως, κι ο ουρανός, μου εκπέμπει ένα φως,
το φεγγάρι κόκκινο και ο αέρας νοτιάς φιλικός,
και περπατώ και περπατώ, πάντοτε περπατώ…
Στης Ινδίας τα στενά, στα νερά του Γάγγη
βρέθηκα χαράματα να χορεύω funky
όσο κι αν προσπάθησα να το εξηγήσω
στην Ασία ένας μικρός μου είπε είστε πίσω, είστε πίσω.
Αν έχεις μέσα σου όνειρα με φώτα, μάγια ή χρώμα,
ξερίζωσέ τα, θάψε τα κάτω βαθιά στο χώμα,
χάιδευε μόνο τα ξανθά μαλλιά και το ποτήρι,
τι όλα περνούν, πες μου ω, μηδέν
πόσο θα ζήσω ακόμα.
Και περπατώ και περπατώ, πάντοτε περπατώ…
Στης Ινδίας τα στενά, στα νερά του Γάγγη
βρέθηκα χαράματα, να χορεύω funky
όσο κι αν προσπάθησα να το εξηγήσω
στην Ασία ένας μικρός μου είπε είστε πίσω.