Πέρασα και ήτανε στο σπίτι σου
όλα σβηστά,
τα φώτα, τα τηλέφωνα είχες κλειστά
σε γύρεψα παντού δεν ήσουν πουθενά
και μου `πες πως κοιμόσουν από τις εννιά
Που τα λες αυτά
εγώ σε ξέρω κι από σένα πιο καλά
κι αυτό λέει πολλά
Που τα λες αυτά
μου κρύβεις κάτι κι αν τ’ ανακαλύψω εγώ
δε θα ‘ναι για καλό
Ρώτησα τους γείτονες για να μου πουν αν σ’ έχουν δει,
με βλέπαν σαν να λέγαν κρίμα το παιδί
και τώρα τα μπαλώνεις και μου τα γυρνάς
μα να το ξέρεις ότι δε με ξεγελάς
Που τα λες αυτά
εγώ σε ξέρω κι από σένα πιο καλά
κι αυτό λέει πολλά
Που τα λες αυτά
μου κρύβεις κάτι κι αν τ’ ανακαλύψω εγώ
δε θα ‘ναι για καλό