Σ’ ένα δωμάτιο με σκιές
κι εσύ στη μέση δικαστής
και με τις λέξεις να με καις
και να μου λες
και να μου λες
και να μου λες
λάθη που έκανα και πέρασαν στο χθες
και να μου λες
και να μου λες
και να μου λες
και με δικάζεις με τύψεις και ενοχές
Συνείδησή μου
καυτό καρφί μου
μη με σταυρώνεις άλλο πια
αν τη ζωή μου
εσύ ορίζεις
σου την χαρίζω
παρ’ τη πια
Οι τύψεις πήρανε μορφές
και ο χρόνος ήρθε σαν ληστής
και έκλεψε τις ομορφιές
και εσύ μου λες
και εσύ μου λες
και εσύ μου λες
τα λάθη που έκανα και γίνανε φωτιές
και εσύ μου λες
και εσύ μου λες
και εσύ μου λες
σαν εφιάλτης τις νύχτες θα με καις
Συνείδησή μου
καυτό καρφί μου
μη με σταυρώνεις άλλο πια
αν τη ζωή μου
εσύ ορίζεις
σου την χαρίζω
παρ’ τη πια