Πριν ξημερώσει η βραδιά
ψάχνω τον ήχο απ τα κλειδιά
η ώρα πια τρεις και εννιά
κι εσύ ακόμα πουθενά
ποιος ξέρει Θεέ μου που γυρνάς
ποιο έργο βλέπεις και ξεχνάς
Που περπατάς που περπατάς
τόση ζωή πώς την πετάς
Που περπατάς που περπατάς
τι τρέχει και δε μ’ αγαπάς
Που περπατάς που περπατάς
θα πληγωθείς εκεί που πας
μετά θα κλαις, θα με ζητάς
μα θα ‘ναι πια αργά για μας
Με πνίγουν σαν ωκεανοί
φωτογραφίες και λυγμοί
εσύ απών και στη σκηνή
κάτι ξενύχτες μου θυμοί
Που περπατάς και ποια φιλάς
κορμί μου, που κατρακυλάς
Που περπατάς που περπατάς
τόση ζωή πώς την πετάς
Που περπατάς που περπατάς
τι τρέχει και δε μ’ αγαπάς
Που περπατάς που περπατάς
θα πληγωθείς εκεί που πας
μετά θα κλαις, θα με ζητάς
μα θα ‘ναι πια αργά για μας
Που περπατάς, τι ψάχνεις πες μου τι
μες στο βοριά, με φτερά από χαρτί
Που περπατάς και δε θέλεις να με δεις
έλα εδώ, τι σου φταίει να μου πεις
Που περπατάς που περπατάς
τόση ζωή πώς την πετάς
Που περπατάς που περπατάς
τι τρέχει και δε μ’ αγαπάς
Που περπατάς που περπατάς
θα πληγωθείς εκεί που πας
μετά θα κλαις, θα με ζητάς
μα θα ‘ναι πια αργά για μας